به لطف این تدبیردوگانه، افراد میتوانند همزمان با درخواست اسپانسرشیپی همسر، برای ویزای توریستی نیز اقدام کنند.
برخی از زوجین متقاضی کفالت مالی همسر یا شریک زندگی، میخواهند که در ابتدا برای ویزای اقامت موقت (TRV) اقدام کنند و بعد از ورود آنها به کانادا، اقدام به اسپانسرشیپی آنها جهت دریافت اقامت دائم کنند.
در مدت زمانی که افسران مهاجرتی در حال بررسی این امر هستند که متقاضیان اقامت موقت بعد از مدت زمان تعیین شده کشور را حتماً ترک خواهند کرد، میتوان به عنوان یک مقیم موقت برای اقامت دائم اقدام کرد. هرگونه تقاضا برای اقامت موقت، مانعی برای درخواست اقامت دائم نخواهد بود.
تعریف قصد دوگانه در قانون مهاجرت و پناهندگی:
عدم ممانعت قصد فرد خارجی جهت دریافت اقامت دائم در صورتی که افسر مهاجرت متقاعد شود که این متقاضی پس از اتمام مدت زمان مجاز اقامت، کشور را ترک خواهد کرد.
لازم به ذکر است که با وجود این تدبیر جدید، همچنان متقاضیانی هستند که درخواستشان رد میشود زیرا که نتوانستهاند اثبات کنند که به محض اتمام مدت زمان اقامتشان، کانادا را ترک خواهند کرد.
افسران مهاجرت طبق قانون اعلام شده IRCC میبایست شرایط فردی متقاضیان تحت حمایت مالی برای دریافت اقامت دائم را در نظر بگیرند.
برخی از فاکتورهای مورد بررسی عبارتند از:
- آیا تقاضانامهی اسپانسرشیپی تائید شده است؟
- آیا تقاضانامهی اقامت دائم به مرحله اول تائید رسیده است؟
- متقاضی تا چه اندازه پیوند خود با کشور خود را نگه داشته است؟
- در صورت رد تقاضانامه، برنامهی متقاضی چه میباشد؟
اساساً، همسر ویا شریک زندگی باید افسر را متقاعد کنند که فقط تا زمانی در کانادا اقامت خواهند داشت که از لحاظ قانونی اجازه دارند .
چگونه افسران مهاجرت این تدبیر قصد دوگانه را ارزیابی خواهند کرد؟
بین ساکنین موقت کانادا که قصد ترک این کشور را دارند و کسانی که درخواست اقامت دائم آنها رد شده و نمیخواهند در پایان مدت زمان اقامت خود این کشور را ترک کنند، تفاوت وجود دارد.
هنگامی که افسران مقاصد متقاضی را بررسی میکنند، از آنها خواسته میشود تا به شرایط فردی متقاضی اقامت موقت توجه کنند و باید فاکتورهای زیر را نیز در نظر بگیرند:
- مدت زمانی که متقاضی خواستار اقامت در کانادا میباشد.
- نوع اسپانسرشیپی آنها
- تعلق خاطر به کشور مبدا
- هدف و شرایط اقامت
- اعتبار اطلاعات و مدارک ارائه شده
- پیروی از قوانین مهاجرت کانادا در گذشته و اطلاعات موجود در اطلاعات شخصی و بیومتریک.
- اگر به هر دلیلی، افسر مهاجرت نسبت به پرونده و مقاصد متقاضی دچار شک و تردید شده باشد، متقاضی باید آگاه شود و بتواند پاسخی ارائه دهد. در صورت رد درخواست اقامت موقت، متقاضی باید نامهای در جهت توضیح این اتفاق دریافت نماید.
- اگر متقاضیان اقامت موقت این امر را مشخص نکنند که قصد ترک کانادا را دارند و افسر نیز فقط هدف آنها در جهت اقامت دائم را مشاهده کند، درخواست متقاضی رد خواهد شد. حتی اگر متقاضی برای کلاس تجربه کانادا و برنامهی گزینش استانی نیز واجد شرایط باشد. بنابر گفتهی IRCC، دلیل این امر این میباشد که متقاضی به قوانین و شرایط اقامت موقت توجه نکرده است و بنابراین برای اقامت دائم نمیباشد.