از سال ۲۰۱۸ تاکنون تعداد درخواستهای پناهندگی کانادا دو برابر شده است و گزارش جدید سیبیسی نشان میدهد که درخواست پناهندگی متقاضیان از برخی کشورهای خاص سریعتر به نتیجه مثبت میرسد.
تعداد درخواستهای مورد قبول پناهندگی کانادا از ۱۴۰۰۰ درخواست در سال ۲۰۱۸ به ۳۷۰۰۰ درخواست در سال ۲۰۲۳ رسیده است. این تعداد افزایش در ۹ ماهه اول سال ۲۰۲۴ از ۶۴ درصد در سال ۲۰۱۸ به ۸۲ درصد رسیده است.
پوشش رسانهها از پناهجویان کانادا اغلب مربوط به پناهندگان کشورهایی مانند هند، هائیتی و مکزیک است که حدود نیمی از درخواستهای پناهندگی این کشورها از ژانویه ۲۰۱۸ تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴ پذیرفته شد.
اما بیشترین پذیرش درخواستهای پناهندگی مربوط به دو کشور ایران و ترکیه است که بیش از ۹۵ درصد درخواستهای پناهندگان ایران و ترکیه در کانادا مورد قبول واقع شده است.
فاکتورهای زیادی برای پذیرش اقامت پناهجو در کانادا وجود دارد از جمله اعتبار فرد، توان اثبات هویت، اثبات تحت تعقیب بودن از سوی کشورش، تهدیدهایی که با آن روبهروست و شرایطی که در وطنش دارد.
اما کارشناسان میگویند دو سیستم برای تصمیمگیری درباره پذیرش درخواست پناهندگی وجود دارد: یک سیستم مربوط به کشورهایی است که کانادا پناهندگان آنها را قانونی میداند و سیستم دوم مربوط به کشورهای دیگر. به باور کارشناسان از آنجا که نظارت کمتری در مورد سیستم اول وجود دارد امکان سواستفاده از آن بیشتر است.
اغلب متقاضیان پناهندگی در جلسه دادگاه درخواست خود را مطرح میکنند و یک عضو IRB در مورد ان تصمیم میگیرد اما گاهی بدون تشکیل جلسه دادگاه نیز این امر امکانپذیر است. این پروسه برای متقاضیان کشورهایی است که میتوانند هویت خود را اثبات کنند و مشکلاتی مربوط به اعتبارسنجی ندارند.
درخواست پناهندگی بدون جلسه استماع رد نمیشود. بنابراین از طریق پروسه درخواست کتبی پناهندگی دو حالت وجود دارد یا درخواست پذیرفته میشود یا به دادگاه فرستاده میشود.
درحال حاضر حجم درخواستهای معوقه پناهندگی بسیار افزایش یافته و تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴ به ۲۵۰۰۰۰ مورد رسیده است.