Published August 20, 2025
بر اساس گزارش مؤسسه اقتصادی مونترال (MEI)، علت هزینه بالای پروازهای داخلی کانادا، مالیات‌ها و عوارض سنگین دولت فدرال است. این گزارش نشان می‌دهد که این هزینه‌ها باعث شده‌اند پروازهای داخلی، مانند یک پرواز پنج‌ساعته، گران‌تر از پروازهای بین‌المللی به مقاصدی مثل کارائیب یا اروپا باشند. خشم مسافران در شبکه‌های اجتماعی مانند نیز این موضوع را تأیید می‌کند.
بر اساس گزارش این مؤسسه اقتصادی که در آگست ۲۰۲۵ منتشر شد مالیات‌ها و عوارض سنگین دولت فدرال باعث شده‌اند هزینه پروازهای داخلی، مانند تورنتو به ونکوور، گاهی از سفر به پاریس یا کانکون گران‌تر شود. در شرایطی که برخی کانادایی‌ها به دلیل تنش‌ها با آمریکا به سفرهای داخلی روی آورده‌اند، این هزینه‌ها مانع بزرگی برای سفر در داخل کشور است. MEI تأکید می‌کند که دولت فدرال با کاهش مالیات‌ها می‌تواند هزینه‌های سفر هوایی را کاهش دهد و شرایط به گونه‌ای شود که فرودگاه‌ها به جای منابع درآمد بعنوان زیرساخت دیده شوند.
تجزیه و تحلیل هزینه‌های اضافی بلیط هواپیما در کانادا
گزارش مؤسسه اقتصادی مونترال نشان می‌دهد که ۳۰ تا ۴۰ درصد هزینه بلیط پروازهای داخلی کانادا به مالیات‌ها و عوارض دولتی اختصاص دارد. این هزینه‌ها شامل:
– هزینه بهبود فرودگاه (AIF): این هزینه برای نگهداری و توسعه زیرساخت‌های فرودگاهی در نظر گرفته شده، مثلاً ۳۵ دلار در فرودگاه تورنتو پیرسون، ۲۵ دلار در ونکوور (افزایش از ۲۰ دلار در ۲۰۲۰) و ۳۵ دلار در کلگری. حدود یک‌سوم این هزینه‌ها صرف اجاره‌ای می‌شود که فرودگاه‌ها به دولت فدرال پرداخت می‌کنند (۴۹۴.۸ میلیون دلار در ۲۰۲۴، ۶۸٪ بیشتر از ۲۰۱۴).
– هزینه امنیت مسافران هوایی (ATSC): ۹.۹۴ دلار برای هر پرواز داخلی (حداکثر ۱۹.۸۷ دلار برای رفت‌وبرگشت) و تا ۳۴.۴۲ دلار برای پروازهای بین‌المللی. این مبلغ در آمریکا حداکثر ۱۵.۴۶ دلار کانادا است.
– مالیات سوخت و سایر عوارض: مالیات سوخت در کانادا ۴ سنت به ازای هر لیتر است (در آمریکا ۱.۵۵ سنت)، که هزینه آن به مسافران منتقل می‌شود.
نمونه هزینه‌ها:
– مونترال-تورنتو (رفت‌وبرگشت): ۱۹۰.۰۴ دلار، شامل ۶۸.۰۴ دلار مالیات و عوارض (۳۵.۸٪).
– ونکوور-مونترال: ۲۶۶.۴۶ دلار، شامل ۷۲.۵۴ دلار مالیات (۲۷٪).
– تورنتو-کلگری: ۱۱۸.۳۶ دلار، شامل ۵۱.۰۳ دلار مالیات (۴۳٪).
– ونکوور-تورنتو: ۱۸۳.۰۶ دلار، شامل ۵۱.۵۲ دلار مالیات (۲۸
چرا فرودگاه‌های کانادا به دولت اجاره پرداخت می‌کنند؟
برخلاف بسیاری از کشورها که فرودگاه‌ها را زیرساخت عمومی می‌دانند، در کانادا زمین فرودگاه‌های بزرگی مانند تورنتو پیرسون، ونکوور، کلگری و مونترال-ترودو متعلق به دولت فدرال است و به مقامات غیرانتفاعی فرودگاهی اجاره داده می‌شود. این مقامات، مانند اداره فرودگاه‌های تورنتو (GTAA)، باید تا ۱۲ درصد درآمد خود را به‌عنوان اجاره به دولت پرداخت کنند. در سال ۲۰۲۲، GTAA به‌تنهایی ۱۶۳.۷ میلیون دلار اجاره پرداخت کرد و در سال ۲۰۲۴، فرودگاه‌ها در مجموع نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار به دولت فدرال اجاره دادند.
این مبالغ به جای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرودگاهی، به خزانه دولت می‌رود. در نتیجه، فرودگاه‌ها برای تأمین هزینه‌های نگهداری و توسعه، هزینه‌های بهبود بالایی (مانند ۳۵ تا ۳۸ دلار) از مسافران دریافت می‌کنند. به گفته وب‌سایت YVR، این فرودگاه هیچ بودجه‌ای از دولت دریافت نمی‌کند و به AIF وابسته است. YYC نیز تأکید دارد که AIFبرای پروژه‌های سرمایه‌ای استفاده می‌شود، اما بخشی از آن به‌طور غیرمستقیم اجاره دولت را پوشش می‌دهد.
گزارش مؤسسه اقتصادی مونترال و کارشناسان صنعت نشان می‌دهد که کمبود رقابت در صنعت هواپیمایی کانادا، علاوه بر مالیات‌ها و عوارض، عامل دیگری در افزایش هزینه‌های پرواز است. دولت فدرال به شرکت‌های خارجی مانند لوفت‌هانزا یا دلتا اجازه فعالیت در مسیرهای داخلی کانادا را نمی‌دهد، که رقابت را به چند شرکت داخلی مانند ایر کانادا و وست‌جت محدود کرده است. این انحصار دوجانبه به شرکت‌ها اجازه می‌دهد قیمت‌های بالایی وضع کنند.
در مقابل، اتحادیه اروپا در دهه ۱۹۹۰ بازار هوانوردی خود را آزاد کرد و به شرکت‌های خارجی اجازه داد در مسیرهای داخلی کشورهای عضو فعالیت کنند. این امر منجر به کاهش ۳۴ درصدی قیمت بلیط‌ها، ظهور شرکت‌های ارزان‌قیمت مانند رایان‌ایر و افزایش گزینه‌های پرواز شد. اما سیاست‌های محدودکننده کانادا نوآوری و مقرون‌به‌صرفه بودن را سرکوب کرده و گزینه‌های در دسترس مسافران را کاهش داده است.
