ساره حجازی یک فعاّل مصری حقوق جامعه‌ی اقلیت‌های جنسی (LGBTQ) بود. او پس از بالا بردن پرچم رنگین کمان در کنسرت مشروع لیلی در سال ۲۰۱۷ در قاهره دستگیر و به مدت سه ماه در زندان مصر زندانی و شکنجه شد. حجازی درخواست پناهندگی کرده بود و در حالی که به علّت تجربهٔ شکنجه‌ای در زندان مصر متحمل شده بود به اختلال اضطراب پس از سانحه مبتلا شده بود، در کانادا زندگی می‌کرد.او در ۱۴ ژوئن سال ۲۰۲۰ خودکشی کرد.
نامه‌ای منتسب به وی در فضای مجازی منتشر شده است. «به خواهران و برادرانم، کوشیدم زنده بمانم اما نتوانستم، مرا ببخشید. به دوستانم، آن تجربه هولناک بود و من ضعیف‌تر از آن بودم که در برابرش مقاومت کنم، مرا ببخشید. به دنیا، به طرز وحشتناکی بی‌رحم بودی، اما می‌بخشمت.»
مجله سوسیالیست کانادایی اسپرینگ با انتشار نامه والری لنون، تسلیتی برای حجازی منتشر کرد: «من او را به یاد می‌آورم که می‌گفت: «من هرگز به اندازهٔ زمان انقلاب احساس زندگی نکردم» به افتخار او و برای تحقّق حس زندگی او وظیفه ما این است که به مبارزه برای انقلاب در اینجا، مصر و سراسر جهان ادامه دهیم.»
