Published January 25, 2025
برنامه اخیر کانادا برای کاهش سطوح مهاجرتی طی سه سال آینده، تغییرات اقتصادی قابل‌توجهی از جمله افزایش ۱.۴ درصدی سرانه تولید ناخالص داخلی را تا سال ۲۰۲۷ به همراه خواهد داشت.
تولید ناخالص داخلی یا GDP معیاری است که ارزش کلی کالاها و خدمات تولیدشده در یک کشور در یک بازه زمانی خاص را نشان می‌دهد.
چگونه کاهش سطوح مهاجرت بر سرانه تولید ناخالص داخلی تاثیر می‌گذارد؟
تصمیم دولت برای کاهش سطوح مهاجرت در سه سال آینده به کاهش ۳.۲ درصدی جمعیت کانادا منجر خواهد شد. به این معنا که تا سال ۲۰۲۷ کانادا ۱.۴ میلیون نفر جمعیت کمتری خواهد داشت. به گزارش افسر بودجه پارلمانی این کاهش جمعیت بر بازار کار کانادا و جمعیت آن اثر می‌گذارد.
بر اساس سطوح جدید اعلام شده، پذیرش مهاجران دائم از ۵۰۰ هزار به ارقام زیر می‌رسد:
دولت فدرال همچنین قصد دارد تعداد مهاجران موقت یعنی دانشجویان بین‌المللی و کارگران خارجی را به ۵ درصد جمعیت کانادا کاهش دهد. انتظار می‌رود این کاهش باعث شود جمعیت ساکنان موقت تا سال ۲۰۲۷، ۹۰۹۰۰۰ نفر کمتر باشد.
تحلیل افسر بودجه پارلمانی نشان می‌دهد کاهش سطوح مهاجرت با پیامدهای اقتصادی آمیخته است. درحالیکه انتظار می‌رود کل GDP کانادا کاهش پیدا کند، GDP سرانه (GDP کل بر تعداد جمعیت) افزایش پیدا خواهد که نشان‌دهنده بهبود بهره‌روی و تخصیص منابع است.
جمعیت کمتر همچنین به این معنی است که به دلیل کاهش نیروی کار ۱.۳ میلیارد ساعت از ساعات کار در سال ۲۰۲۷ کاسته می‌شود.
اگر سطوح مهاجرت بدون تغییر و روی همان ۵۰۰ هزار نفر باقی می‌ماند، جمعیت کانادا تا سال ۲۰۲۷ به ۴۲.۸ میلیون نفر می‌رسید اما با تغییرات ایجادشده جمعیت کانادا تا سال ۲۰۲۷ به ۴۱.۴ میلیون نفر می‌رسد. با کاهش سطوح مهاجرت انتظار می‌رود با نیروی کار کمتر، دستمزدها تا ۰.۶ درصد افزایش دهد.
از یک سو، کاهش مهاجرت به کنترل رشد جمعیت کمک می کند و به طوربالقوه فشار بر مسکن، زیرساخت‌ها و خدمات عمومی را کاهش می‌دهد.
از سوی دیگر، رشد کلی اقتصادی را کند می‌کند و مالیات پایه کانادا راکاهش می‌دهد، که می‌تواند پیامدهای بلندمدتی برای پایداری مالیداشته باشد.
