Published July 25, 2025
از سال ۲۰۱۷، کانادا در پاسخ به افزایش چشمگیر درخواست‌های پناهندگی از ۵۰٫۳۶۵ درخواست به ۱۷۳,۰۰۰ در سال ۲۰۲۴ (عمدتاً در انتاریو و کبک)، ۱.۱ میلیارد دلار برای اسکان پناهجویان در هتل‌ها هزینه کرده است،
علاوه بر این هزینه، ۱.۵ میلیارد دلار کمک مالی به استان‌ها و شهرداری‌ها از طریق برنامه کمکی مسکن موقت (IHAP)، در بحبوحه بحران مسکن ملی، خشم عمومی را برانگیخته است.
استفاده دولت فدرال از هتل‌ها، که در ابتدا به‌عنوان راه‌حلی موقت برای کاهش فشار بر پناهگاه‌های شلوغ آغاز شد، به برنامه‌ای پرهزینه و ادامه‌دار تبدیل شده است. تا مارس ۲۰۲۵، حدود ۳,۵۰۰ تخت در هتل‌ها برای مواقع اضطراری نگه داشته شده است.
اداره مهاجرت کانادا در حال حاضر هزینه اقامت و وعده‌های غذایی حدود ۵۰۰ پناهجو را در پنج هتل در کبک و انتاریو تأمین میکند.
هزینه روزانه هر پناهجو از ۲۰۵ دلار در اواخر سال ۲۰۲۳ به ۱۳۲ دلار کاهش یافته، که نشان‌دهنده تلاش برای کنترل هزینه‌هاست. شهرهای بزرگی مانند تورنتو (۶۶۹.۷ میلیون دلار) و کبک (۵۴۲.۷ میلیون دلار) کمک‌های قابل‌توجهی دریافت کرده‌اند، اما منتقدان این رویکرد را ناپایدار می‌دانند.
با کمبود مسکن و افزایش اجاره، اسکان پناهجویان در هتل‌ها به بحث‌هایی در مورد تبعیض علیه نیازهای داخلی دامن زده است.
اداره مهاجرت با صدور اخطار تخلیه ۱۳,۰۰۰ پناهجو را بین ژانویه ۲۰۲۴ و مارس ۲۰۲۵ به مسکن‌های محلی منتقل کرده است. این بحران، چالش برقراری موازنه بین تعهدات بشردوستانه‌ی کانادا و تامین نیازهای داخلی را برجسته میکند و نیاز به راه‌حل‌های پایدار را آشکار میکند.
