Published May 7, 2022
پس از فاش شدن لغو حق سقط جنین در ایالات متحده، بحث‌های جدیدی در مورد دسترسی به سقط جنین و حقوق زنان در کانادا به وجود آمد. سقط جنین در کانادا در سال ۱۹۸۸ قانونی اعلام شد با این حال، کارشناسان می‌گویند این قانون تضمینی برای دسترسی همگانی نبوده است.
گزارش حقوق بشر سازمان ملل در سال ۲۰۱۶ به عدم دسترسی به سقط جنین در کانادا اشاره کرد. با پیدایش همه‌گیری کوید19 دسترسی به خدمات سقط جنین با مشکلات بسیاری مواجه شد به خصوص برای افرادی که خارج از شهر هستند.
جغرافیا به طور مستقیم با دسترسی به خدمات سقط جنین مرتبط است، علیرغم این واقعیت که سقط جنین به طور کلی یک روش ساده است که در هر بیمارستانی با بخش زنان و زایمان می تواند انجام شود. افرادی که در مناطق روستایی کانادا زندگی می کنند همچنان با موانعی در سقط جنین روبرو هستند. به طور معمول از هر شش بیمارستان تنها یک بیمارستان خدمات سقط جنین ارائه می دهد. توزیع نابرابر کلینیک ها در استان های سراسر کشور منجر به دسترسی ناعادلانه به سقط جنین برای بسیاری از زنان کانادایی می شود.
بسیاری از زنان برای سقط جنین به علت دسترس نبودن تجهیزات لازم در منطقه‌ی خود، مجبور به سفر هستند که فشار مالی مربوط به هزینه های حمل و نقل، مسکن، غیبت از کار و هزینه‌ی روش انتخابی را نیز باید در نظر داشت.
مشکل در میان زنانی که به دلیل وضعیت مهاجرتی خود بیمه نیستند یا زنانی از گروه های کم درآمد، بیشتر می‌باشد. این گروه شامل مهاجران غیرقانونی، مهاجران دارای مجوز کار که به مدت شش ماه تمام کار نکرده اند، دانشجویان بین المللی با بیمه خصوصی که سقط جنین را پوشش نمی دهد و متقاضیان پناهندگی می شود.
نخست‌وزیر جاستین ترودو این هفته قول داد از زنان کانادایی برای سقط جنین به طور ایمن و قانونی محافظت کند، اگرچه طرح روشنی هنوز ارائه نشده است.
