Published November 18, 2022
داده‌های سرشماری سال ۲۰۲۱ نشان داده است که از ۳۳.۱ میلیون نفر جمعیت کانادا ۹۱.۲٪ آن شهروند هستند که یا در کانادا متولد شده‌اند یا تابعیت کانادا را دارند. شهروندی از طریق تابعیت زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد غیر کانادایی سابق مقیم کانادا سرانجام می‌تواند شهروندی کانادا را اخذ کند.
مابقی ۸.۸٪ باقیمانده جمعیت کانادا یا اقامت دائم دارند یا اقامت موقت.
از سال ۱۹۹۱ نسبت جمعیت شهروند کانادا که متولد کانادا هستند کاهش پیدا کرده درحالیکه نسبت جمعیت شهروندی که تابعیت کانادا را دارند و جمعیتی که شهروند نیستند افزایش یافته است.
در سال ۲۰۲۱ چهار پنجم (۸۰٪) مهاجران واجدشرایط تابعیت کانادا را اخذ کردند اگرچه درصد مهاجران واجدشرایطی که شهروندی کانادا را به دست آوردند از ۸۷.۸٪ در سال ۲۰۱۱ کاهش یافته است.
این کاهش میزان تابعیت نگرانی اصلی دولت است و احتمالا به علت تشدید تغییرات در سیاست‌های خاص رخ داده که کانادا از قبل درصدد بهبود آن برآمده است.
بعنوان مثال شرط حضور فیزیکی برای اخذ تابعیت کانادا بین سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۷ از سه سال به چهار سال افزایش یافت و پس از تغییراتی در سال ۲۰۱۷ این شرط به همان سه سال بازگشت.
هزینه درخواست شهروندی کانادا در سال ۲۰۱۵ افزایش یافته است (فعلا ۶۳۰ دلار است). دولت وعده داده که این هزینه را حذف کند تا باری از دوش خانواده‌های کم‌‌درآمد برداشته شود.
باوجود اینکه طی ده سال گذشته نرخ تابعیت کانادا کاهش یافته اما با گذشت زمان توجه مردم به اخذ شهروندی افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش میانگین سنی شهروندان کانادا ۴۱.۲ سال و میانگین سنی غیر کانادایی‌ها (ساکن موقت یا دائم) ۳۳.۶ سال است.
به همین دلیل پذیرش شهروندانی که در سن کار هستند و نهایتا اقامت دائم یا شهروندی کانادا را اخذ می‌کنند برای اقتصاد کانادا مهم است.
اغلب افرادی که شهروندی کانادا را گرفتند از کشور هند هستند که بیش از یک چهارم ساکنان موقت را تشکیل می‌دهند.
یک دهم ساکنان دائم و موقت کانادا که شهروندی کانادا را اخذ کردند از کشور چین هستند.
